سکانس پایانی چهار مرد سینما

شب به خیر عشق من، شب به خیر

آدم یک وقت مچ خودش را می‌گیرد که ساعتی نشسته و لحظه‌ی مرگش را تصور می‍کند. گاهی آدم شروع می‌کند به انتخاب کردن نوع مردنش؛ میان مرگ‌های راحت و پر هیجان و سخت، اشک چشمی احتمالا برای خودش می‌ریزد و به زندگی ادامه می‌دهد. لحظه‌ی رازآلود و حزین مرگ آن قدر اهمیت دارد که در دنیای واقعی یکی از پیگیر شونده‌ترین اخبار است. جستجو می‌کنیم فلان شخصیت کجا و چطور و چرا مرد؟ و وقتی که خوب با خواندن اخبار سوگواری کردیم برمی‌گردیم به زندگی. در این مقاله از یلووال مدیا سکانس پایانی چهار ستاره سینمای جهان را مرور می‌کنیم. مرگ‍‌های ناگهانی که جهان را غمگین کرد.

متیو پری _ 54 ساله

کتاب خاطرات متیو پری را اگر خوانده باشید حتما می‌دانید سالهای آخر زندگی‌اش از آرام‌ترین روزهایش بود. اعتیادش به هرگونه ماده افیونی و الکل را به سختی کنار گذاشته بود، با گرفتن جلسات روان‌درمانی متوالی که به نزدیک شدن به خودش و پذیرفتن واقعیت‌های زندگی‌اش انجامیده بود افسردگی و اضطراب‌ها را به حداقل رسیده بود چنان که با نگاهی هرچند حزن‌انگیز به تمام دورانش، زندگینامه‌اش را نوشت. و کتاب (فرندز دوستان و عاشقان) پرفروش‌ترین کتاب آمازون شد. دوستانش به یاد می‌آورند که متیو چند ماه پایانی روزهای آرامی را سپری می‌کرد، و چند روز قبل از مرگ نا به ‌هنگامش در یک رستوران محبوب ستاره‌ها در لس‌آنجلس غذا خورده بود. در روز مرگش، او به باشگاه کشوری رفت تا پیکل بال بازی کند، که مربی سابقش، مت ماناس، می گوید که کلید بهبود او پس از دهه‌ها دوری کردن از مواد افیونی بود.

مرگ متیو پری سوالات زیادی را در مورد علت مرگ برجای گذاشت، اما پس از گزارش سم شناسی، پاسخ های بسیاری از جمله ترکیب مرگبار کتامین و بوپرنورفین فاش شد. متیو پری همراه با کتامین و بوپرنورفین، تاموکسیفن را برای کاهش وزن، داروهای ضد دیابت و آب نبات چوبی نیکوتین مصرف می کرد و در این گزارش همچنین منتشر شد که او تحت درمان تستوسترون است.

در همین دوران، دکتر بانکول جانسون ادعا کرد که معتقد است “به احتمال زیاد این استفاده تفریحی از کتامین بوده است، ارائه کتامین به کسی که از بوپرنورفین نیز استفاده می کند – یک دستور العمل واقعی برای فاجعه است”.

آنجلیک کامپن، به عنوان پزشک اورژانس گفت: “آنچه که من تصور می‌کنم برای او اتفاق افتاده، این است که کتامین او را در حالت خلسه قرار داده، بنابراین او احتمالاً در استخر آب گرم در حالت خلسه بوده، زیر آب لیز خورده و غرق شده است. کتامین به خودی خود تنفس شما را متوقف نمی کند، اما در صورت غوطه ور شدن می تواند شما را از بیدار شدن باز دارد”.

با وجود خطرات آن، مراکز اعتیاد آمریکا می گویند که مرگ و میر ناشی از این دارو، حتی به میزانی که پری در سیستم خود داشته، نادر است.

پری در مورد نبرد خود با سوء مصرف مواد و اعتیاد آشکارا و به دور از پنهان‌کاری بود و یک مرکز زندگی هوشیار برای مردانی با مشکلات مشابه درگیر بودند، ایجاد کرد. اکنون بنیادی برای کمک به دیگرانی که با این بیماری دست و پنجه نرم می کنند به یاد او راه اندازی شده است.

رابین ویلیامز _ 63 ساله

رابین ویلیامز یک سال قبل از مرگش، شاهد افزایش ناگهانی و طولانی مدتِ ترس و اضطراب، افسردگی و بی خوابی بود که او را به از دست دادن حافظه، پارانویا و هذیان نیز دچار کرد. گزارش‌های بعد از مرگ او هرگونه تأثیر مواد مخدر یا الکل را در سیستم او در زمان مرگ رد کرد. همچنین تاکید کرد که رابین از افسردگی و اضطراب رنج می برد. رابین ویلیامز سه ماه قبل از مرگش در سال 2014 به بیماری پارکینسون مبتلا شد. او این خبر را با همسر و سه فرزندش به اشتراک گذاشت، اما آماده به اشتراک گذاشتن آن با دنیا نبود. با این حال، از آنجایی که علائم او در آن زمان بدتر می‌شد، مطمئن نبود که تشخیص بیماری پارکینسون پاسخی برای آن باشد یا خیر. جسد رابین در خانه اش در خلیج پارادایس کالیفرنیا  پیدا شد. همسر رابین، سوزان اشنایدر فاش کرد که شب قبل از مرگش، آخرین کلمه ای که رابین به او گفت این بود: “شب بخیر عشق من، شب بخیر، شب بخیر.” او در اواخر شب، به اتاق دیگری رفته و دست به خودکشی زده بود. دستیار شخصی او در 11 آگوست 2014 در ساعت 11:45 بامداد او را در اتاق دیگری، مرده پیدا کرد. با رسیدن امدادگران به محل، متوجه شدند رابین با کمربند خود را حلق آویز کرده است. پلیس همچنین چند بریدگی سطحی روی مچ دست او و چاقوی جیبی که قبل از خودکشی از آن استفاده کرده بود، پیدا کرد. آنها هیچ چیز مشکوکی پیدا نکردند؛ این یک خودکشی آشکار بود.

بعد از مرگ رابین ویلیامز متوجه شدند که بیماری زوال عقل لووی در او ناشناخته مانده و او را رنج می‌داده است. این بیماری یکی از رایج ترین انواع زوال عقل است. در این حالت، مشکل توانایی های ذهنی در نتیجه تغییرات و آسیب های تدریجی مغز به وجود می آید. معمولاً به آهستگی ایجاد می شود و به مرور زمان بدتر می شود.

بروس لی _ 32 ساله

نزدیک به 50 سال از مرگ بروس لی می گذرد. این بازیگر و نماد هنرهای رزمی، توجه همگان را به هنرهای رزمی در دنیای غرب جلب کرد. او که در رشته فلسفه تحصیل کرده بود، نقل‌قول‌های فلسفی را رایج کرد؛ و مشهورترین جمله او “آب باش، دوست من” بود.

لی در سن 32 سالگی در 20 ژوئیه 1973 در هنگ کنگ در شرایط مرموزی درگذشت. علت مرگ قطعی او تا به حال ناشناخته مانده  است، اگرچه فرضیه‌های متعددی مطرح شده است، از ترور توسط گانگسترها تا پیشنهاد اخیر در سال 2018 مبنی بر اینکه او بر اثر گرمازدگی جان باخته است. اما علتی که از سوی کالبدشکافی و مقامات اعلام شد مرگ مغزی بود.

در روز مرگ بروس و لی تهیه‌کننده فیلم‌هایش، ریموند چاو، با ماشین به خانه بتی تینگ پی، که تصور می‌شد معشوقه‌ی لی است، رفتند.  لی چند ساعت را با تینگ پی تنها گذراند و قبل از رانندگی به خانه از ماری جوانا استفاده کرد و در آنجا لی فعالانه صحنه هایی از یک فیلم آینده را بازی کرد. او حدود ساعت 7:30 بعد از ظهر بعد از نوشیدن آب دچار سردرد و سرگیجه شد. تینگ پی به او یک قرص (ترکیبی از آسپرین داشت و قبلا مصرف کرده بود) داد و بروس برای استراحت به اتاق خواب رفت. ریموند چاو در آن زمان از خانه رفت. در ساعت 9:30 شب، تینگ پی،  لی را بیهوش یافت. او با چاو تماس گرفت که به خانه رفت و سعی کرد لی را بیدار کند اما موفق نشد. آنها با دکتر تماس گرفتند؛ لی به نزدیکترین بیمارستان فرستاده شد و در آنجا مرگ او اعلام شد.

ماهیت ناگهانی مرگ لی برای دهه‌ها موضوع گمانه‌زنی‌های شدید بوده است، به طوری که برخی از طرفداران در طول سال‌ها حتی فرض می‌کردند که این ستاره ترور شده است. در کتابی با عنوان «بروس لی: یک زندگی» در سال 2018، فرضیه‌ای وجود داشت که او بر اثر گرمازدگی جان خود را از دست داد، اما مدارک نشان ندادند که دما در آن روز به‌طور غیرعادی بالا بوده باشد.

جیمز گاندولفینی _ 51 ساله

جیمز گاندولفینی در سال 1999 زمانی که با شخصیت تونی سوپرانو برای اولین بار معرفی شد به شهرت جهانی رسید. این سریال از سوی بسیاری به عنوان بهترین برنامه تلویزیونی تا به امروز شناخته می شود. او قبل از مرگ نابهنگامش در سال 2013 جایگا بسیار ویژه‌ای بین طرفدارانش داشت.

جیمز برای تعطیلات با خانواده به رم رفته بود. روز چهارشنبه برای بازدید به واتیکان رفت و در حالی که منتظر خواهرش بود با پسرش در هتل شام خورد. بلیک خان، یکی از مسافران تعطیلات، عکسی از این بازیگر نمادین در حالی که با پسرش غذا می‌خورد گرفت، در حالی که آنها از غذایشان لذت می‌بردند لبخند می‌زدند. روایت آندری بورکا، پیشخدمت جیمز از آن شب، وصف آن عکس را تایید کرد و گفت که گاندولفینی “روز قبل لبخند بزرگی داشت، می خندید و خوشحال به نظر می‌رسید”.

اما پسرش مایکل، 13 ساله، ساعتی بعد با پذیرش تماس گرفت و درخواست کمک کرد. جیمز پس از رسیدن به اورژانس بیمارستان ایست قلبی کرده بود و چهل دقیقه تلاش برای احیای قلبی فایده‌ای نداشت.

ادعاهایی مبنی بر یک وعده غذایی ناسالم که ساعاتی قبل از مرگ او سفارش داده شده بود، سبب شد نیویورک پست ادعا کند که جیمز برای آخرین وعده غذایی قبل از مرگش سفارش نجومی داده بود، و این موجب فوت او شده است.

منابع گفتند که وعده غذایی او شامل انبوهی از غذاهای سرخ شده و یک وعده بزرگ الکل بود. یکی از منابع در مورد ناهار مجلل گاندولفینی با نشریه صحبت کرد و دقیقاً آنچه را که خورده بود توضیح داد. آن‌ها ادعا کردند که جیمز سفارش‌های پشت سر هم شاه میگوی سرخ‌شده را با سس مایونز و فلفل و تکه‌ی بزرگی فوی‌گراس (کبد اردک یا غاز)، با چهار فنجان رام، دو آبجو و دو پینیا کولادا مصرف می‌کرد تا همه آن را بشویید.

با این حال، خانواده جیمز “قاطعانه” این خبر را رد کرده اند . مایکل کوبولد، وکیل خانواده گفت: این مزخرف است. چیزی غیرعادی وجود نداشت. جیمز خوشحال و سالم بود. و طبق اعلام پزشکی قانونی” جیمز بر اثر حمله قلبی به دلایل طبیعی درگذشت” و “هیچ چیز دیگری در پرونده او یافت نشد”.